‘Deze ronde ga ik je een bidon aangeven. Als je hem ziet, rijd je er recht op af, steek je je hand vooruit, en pak je de bidon. Houd er rekening mee dat gezien de snelheid je arm naar achter zwaait. Vasthouden dan!’ Ik knik. Klinkt simpel. Het is tijd om naar de start te gaan. Ondanks dat mijn ploeggenoot en ik al warm gereden hebben en de zon ons heerlijk verwarmt, willen we graag het parkoers nog even verkennen. Bochten, bochten en nog eens bochten. En direct na start een S-vormige bocht. Aan de start blijken de dames echter al klaar te staan, helaas.
Dringen aan de streep met z’n allen, een KNWU-official wijst een voor een de renster aan die naar voren mag komen. Op deze manier wordt gepoogd een ‘eerlijkere’ start te hebben. Op gepaste afstand staat een renster van het Dolmans team. Heerlijk lijkt me dat, het vertrouwen hebben dat je je er zometeen wel tussen manoeuvreert.
We gaan van start, de S-vormige bocht door. Goed opletten, juiste wiel kiezen, en vooral niet remmen. Ik rijd erdoorheen en bevindt me daarna nog steeds midden in het peloton. Yeah! Kleine overwinningen moet je vieren.
Veel tijd heb ik hier echter niet voor, op het lange rechte end wordt er gas gegeven.
Na een redelijk aantal rondes wordt ik dan toch weer gelost. Ik rijd op een afstandje van het peloton en zie dat ik niet de enige ben. Steeds meer rensters waaien eraf. Ik sprint ernaar toe, ik ga ze ophalen. Samen gaan we terugrijden. Ik kom rugnummer 1 tegen, ‘in m’n wiel’, schreeuw ik haar toe. Ze sluit aan, en later nog drie. De bedoeling is draaien, kort op kop en dan weer de volgende. Het zware werk delen en snelheid maken. De rensters zijn echter moe en vinden het heerlijk dat ik op kop rijd. Elke keer als ik plaats maak voor de volgende, bewegen ze met me mee.
En opeens krijg ik de bidon in mijn vizier. Ik sprint er recht op af, steek mijn hand uit, voel de bidon, klem mijn hand eromheen, mijn arm zwaait naar achter en ik heb hem nog! Verkoeling voor mijn hoofd..heerlijk! Mijn race kan niet meer stuk. Voldaan kom ik als 38e over de streep. Ik heb mijn eerste criterium uitgereden.
0 Comments